Łokieć golfisty

Łokieć golfisty Jest to zespół bólowy tkanek miękkich położonych przyśrodkowo w stosunku do stawu łokciowego, związany najczęściej z uszkodzeniem przyczepów mięśnia nawrotnego obłego lub mięśnia zginacza promieniowego nadgarstka.  Jest schorzeniem ścięgien w miejscu przyczepu mięśni zginaczy nawracających przedramię.Zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości promieniowej zwane łokciem golfisty. 60% dotyczy dominującej ręki i częściej występuje u męższczyzn.

objawy:

dolegliwości bólowe przednio-przyśrodkowa część łokcia, ból przy wyproście nadgarstka,  ból przy zwykłym przywitaniu się za pomocą uściśnięcia dłoni, ból podczas czynnego zginania nadgarstka, przy jednoczesnej pronacji przedramienia, wielokrotne wykonywanie czynności takich jak: podnoszenie, uderzanie , przybijanie oraz uprawianie sportów wymagających silnego zaciskania ręki. Intensyfikacja objawów bólowych podczas rotacji wewnętrznej przedramienia i oporowego zginania nadgarstka. W obrazie mikroskopowym można odnaleźć ziarninę, miejsca martwicy, zwapnienia.

mechanizm, przyczyny:  Stopniowe przeciążenie. Najczęstszą przyczynę można upatrywać w wyniku sumowania się mikrourazów lub zespołu przeciążeniowego wskutek powtarzanych ruchów nadgarstka wbrew oporowi np. gra w golfa, rzucanie piłką baseballową. Wywoływane  jest zwykle przeciążeniem kończyny. Jest schorzeniem znacznie rzadziej występującym niż łokieć tenisisty.

Leczenie

Zachowawcze

W fazie ostrej postępowanie zgodne z protokołem PRICEMM:

P-rotection (łuska, stabilizator)

R-est (odpoczynek)

I-ce (chłodzenie)

C-ompression (opatrunek uciskowy)

E-levation (ułożenie przeciwobrzękowe)

M-edication (farmakologia objawowa)

M-obilisation (jak najwcześniej ruch)

Warto rozważyć zastosowanie terapii regeneracyjnych takie jak osocze bogatopłytkowe, w trudnych przypadkach zabieg komórkami macierzystymi, które skupiają się na likwidacji przyczyny. Zabiegi te przyspieszają,stymulują procesy gojenia, naprawy i regeneracji uszkodzonych struktur przy czym działają przeciwbólowo i przeciwzapalnie.

Leczenie zachowawcze  większości przypadków skuteczne. Terapia zakłada ograniczenie obciążenia i unikanie czynności przyczyniających się od pogorszenia stanu chorej kończyny. W  fazie ostrej okłady z zimna, NLPZ, odciążyć kończynę i unikać ruchów prowokujących ból. Następnie  należy skupić się na przywróceniu zakresu ruchomości biernej i na wzmocnieniu stawu, oraz zaleca się ćw. koncentryczne  i ekscentryczne, wzmacniające mięśnie zginacze i nawracacze. Zaleca się zabiegi fizykalne: ultradźwięki, krioterapia, jonoforeza, fala uderzeniowa,TENS- głównym celem zabiegów fizykalnych jest  uzyskanie efektu przeciwbólowego, przeciwzapalnego. Zastrzyki kortykosteroidami dają dobre efekty, choć bardzo często po ok. 6 tyg. następuje nawrót objawów.

operacyjne:

stosuje się w przewlekłych długotrwałych stadiach gdzie leczenie zachowawcze nie przyniosło rezultatów – polega na uwolnieniu rozcięgna mięśnia prostownika wspólnego palców