Zwichnięcia

Jeden z najpoważniejszych urazów stawu podczas którego dochodzi do utraty kontaktu powierzchni stawowych tworzących staw. Towarzyszą temu rozerwanie torebki stawowej i więzadeł często złamania kości. Może dojść do ucisku tętnic i /lub nerwów. W przypadku stawu skokowego przy zwichnięciu  prawie zawsze dochodzi do złamania kostek. Ten poważny uraz zawsze niesie za sobą konsekwencje  na resztę życia stawu.

Objawy

 

bardzo duży ból , zniekształcenia okolicy stawu, w przypadku kiedy uciśnięta jest tętnica zaburzone ukrwienie kończyna poniżej staje się zimna. Stanowi to poważne zagrożenie utraty kończyny, w przypadku uciśnięcia nerwów dochodzi do zaburzeń czucia i niedowładów. Długotrwały ucisk może spowodować nieodwracalne uszkodzenie nerwów kończyny dystalnie od stawu

Postępowanie

na miejscu urazu:

unieruchomić kończynę pozycji w najmniej bólowej dla poszkodowanego, jeżeli nie mamy do dyspozycji  np.: deski, kija bandaża, chusty, możemy chorą kończynę przywiązać do zdrowej kończyny w przypadku kończyny dolnej lub do tułowia w przypadku kończyny górnej. Należy pamiętać aby żadnych ruchów nie wykonywać na siłę.  Po unieruchomieniu jak najszybciej zawieść do szpitala.

W szpitalu lekarz wykona badanie ortopedyczne, rtg jeśli potwierdzi się zwichnięcie wykonuje się nastawienie zwichnięcia w znieczuleniu i unieruchomienie kończyny na ok.4-6 tyg. w zależności jaki staw. Jeżeli zwichnięciu towarzyszy złamanie najczęściej po nastawieniu jednoczasowo wykonuje się zespolenie.

W ciągu dwóch tyg. od nastawienia warto wykonać rezonans magnetyczny po zwichnięciu celem dokładnej oceny uszkodzonych struktur okołostawowych i wewnątrzstawowych. Na tej podstawie lekarz kwalifikuje pacjenta do dalszego leczenia. Stan stawu po zwichnięciu często wymaga wieloetapowego leczenia operacyjnego.

Podsumowując po zwichnięciu stawu leczenie jest długotrwałe, wielotygodniowe a nawet wielomiesięczne włączone jest leczenie operacyjne, rehabilitacja i terapie regeneracyjne stosowane na różnych etapach leczenia podstawowego.