Skuteczna regeneracja stawów za pomocą terapii regeneracyjnych i zabiegów operacyjnych
Może być pośredni i bezpośredni.
Pośredni dochodzi do niego w sporcie podczas nagłych zwrotów najczęściej w narciarstwie czy podczas nagłych skoków np siatkówce, rotacji podczas biegu i gwałtownego zatrzymania się ze zmianą kierunku np. piłka ręczna
Bezpośredni uraz najczęściej w sportach kontaktowych takich jak piłka nożna, koszykówka dochodzi do niego po bezpośrednim uderzeniu, które powoduje przeprost i szpotawienie stawu kolanowego.
obrzęk, niestabilność, ból, trudności mogą być w obciążaniu kończyny, uczucie uciekania kolana
Zastąpienie go przez przeszczep, pobrany podczas operacji, z tkanek własnych pacjenta. Przeszczep ten przeprowadza się poprzez tunele wywiercone w kościach udowej i piszczelowej, a następnie, stosując różne techniki, mocuje stabilizując w ten sposób kolano. Pobrana i wszczepiona w inne miejsce ciała tkanka (najczęściej jest to fragment ścięgna mięśnia kulszowo-goleniowego) obumiera i stopniowo przebudowuje się w nowe więzadło. Proces ten, nazywany re-ligamentyzacją, jest długotrwały (nawet do 2 lat) i zależny od indywidualnych cech pacjenta. Wytrzymałość przebudowującego się przeszczepu początkowo drastycznie maleje, by po wielu miesiącach osiągnąć wartość wystarczająca do pełnego obciążania stawu. W okresie „osłabienia” przeszczepu stosunkowo łatwo go uszkodzić zbyt mocno obciążając kolano. Dlatego proces rehabilitacji i powrotu do pełnej sprawności jest taki długi. Uszkodzenie przeszczepu polega zwykle na jego rozciągnięciu, co prowadzi do niewielkiej niestabilności kolana, mogącej skutkować wczesnym rozwinięciem się choroby zwyrodnieniowej). Zdarzają się również zerwania.
Jednak najczęstszym powikłaniem w rekonstrukcji ACL są problemy związane z pobraniem przeszczepu. Zwykle jest to ból w miejscu pobrania, który często jest odczuwany wiele lat po operacji. Ponadto konieczność pobrania przeszczepu znacznie wydłuża zabieg i zwiększa ryzyko infekcji – najgroźniejszego, wczesnego powikłania wszystkich operacji ortopedycznych.
Innym problemem związanym z rekonstrukcją ACL jest brak czucia głębokiego (priopriocepcji) po operacji. Czucie głębokie to mechanizm, z którego działania nie zdajemy sobie zwykle sprawy. Mówiąc obrazowo nasz organizm „sam wie” jak ustawiać wobec siebie kości piszczelowa i udową, na przykład podczas biegu, tak abyśmy nie stracili równowagi. Reakcja na zmiany jest niemalże natychmiastowa i zachodzi bez świadomości biegnącego. Usuwając naturalne ACL pozbywamy się znajdujących się w nim receptorów czucia głębokiego. Dlatego u osób po rekonstrukcji ACL z zastosowanie przeszczepów często występują tzw. urazy kontrlateralne.
W związku z opisanymi wyżej komplikacjami spora część pacjentów nie odzyskuje pełnej sprawności sprzed urazu, co jest szczególnie dotkliwie odczuwane przez osoby uprawiające sport.
Najczęściej występujące komplikacje po rekonstrukcji ACL metodą przeszczepów własnych (z podaniem autora i roku publikacji, z której pochodzą cytowane wyniki kliniczne):
Dzięki metodzie Cytori, możemy skrócić proces rehabilitacji nawet o około 4 miesiące.
Wykonanie zabiegu pozyskania komórek macierzystych i regeneracyjnych z tkanki tłuszczowej technologią Cytori. Uzyskany mix komórkowy podajemy Pacjentowi po rekonstrukcji więzadła krzyżowego-przedniego w celu szybszej regeneracji (6-8 miesięcy).
Dzięki temu Pacjent szybciej wróci do pełnej aktywności sportowej.
© odmladzaniestawow.pl 2016. Wszelkie prawa zastrzeżone.